- əhəmiyyət vermək
- 【動】重要性を付加する､ 重要に思う[ｼﾞｭｳﾖｳｾｲｦﾌｶｽﾙ､ ｼﾞｭｳﾖｳﾆｵﾓｳ]
Jurnalist, quduzcasına gurlayan fırtınaya heç əhəmiyyət verməmədən, ... — ジャーナリストは､ 狂ったように唸りをあげる強風を何ら意に介せず､ ・・・
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
əhəmiyyət vermək
Look at other dictionaries:
əhəmiyyət — is. <ər.> Mühümlük, qiymətlilik, dəyərlilik; rol, dəyər. Məsələnin əhəmiyyəti. Çıxarılan nəticələrin əhəmiyyəti. Tədbirin əhəmiyyəti. Müzakirənin əhəmiyyəti. – . . . Ailədə məktəbəqədər tərbiyənin xüsusi əhəmiyyəti vardır. S. R.. Əhəmiyyət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmiyyət — is. <ər.> 1. Miqdar, qədər, say, ədəd. Hər yerdə kəmiyyət, keyfiyyət barəsində danışıq gedirdi. S. H.. Tək kəmiyyətə deyil, keyfiyyətə də fikir verməli! 2. fiz. riyaz. Ölçmək və hesablamaq mümkün olan hər şey. Sonsuz kiçik kəmiyyət. Naməlum … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istehqaf — ə. əhəmiyyət verməmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etina — is. <ər.> Artıq diqqət yetirmə, əhəmiyyət vermə, sayma. Etina etmək (eləmək, qılmaq) – saymaq, əhəmiyyət vermək, diqqət yetirmək, fikir vermək. Yeməyə, içməyə etina qılmır; Heç alnının qırışığı açılmır. A. S.. Etina etməmək – saymamaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehmal — <ər.> 1. zərf Yavaş, yavaşca, sakit, asta, üsullu. Qapını ehmal açmaq. Sözü ehmal demək. – Bir para söz də deyir ehmal kişi! Ağzıdualı, qoca baqqal kişi! M. Ə. S.. Novruzəli kağızı ehmal qoydu qoynuna. . C. M.. Başımı yavaşca qovzayıb yan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərq — is. <ər.> 1. Şeyləri, adamları birbirindən ayıran hər hansı xüsusiyyət, onları bir birindən ayıran cəhət; təfavüt. Yaxşı ilə pisin fərqi. Hekayə ilə romanın fərqi. – Köhnə aşnalığın, təzə dostluğun; Fərqi var qış ilə yaz arasında. A. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
